witaj szkolo

Od dzisiaj Stokrota jest zinstytucjonalizowana. Trzy dni w tygodniu, na razie, ale tak czy siak jest to poczatek nastepnych dwudziestukilku lat w roznego rodzaju placowkach. A jezeli ma geny po rodzicach, to pewnie i trzydziestukilku. Odstawilam ja dzisiaj do zlobka, prz akompaniamencie ryku strasznego, bo byla biedaczka niewyspana i nieszczesliwa o poranku. I teraz oto siedze przy kuchennym stole, luby zmywa naczynia, a ja w pelnym luksusie surfuje internet, nie muszac co chwila zdejmowac malych lapek z klawiatury, wyprowadzac Stokroty z lazienki i przerywac jej zabawy z woda sedesowa, wynajdowac przedziwnych przedmiotow ktorymi moglaby sie bawic (ostatnio: szczotka do warzyw, podelko po krakersach, i portfel taty), i patrzec jak tysiace chrupek cheerios sa wdeptywane w dywan. Nie wierze. Mielismy co prawda w planach wykorzystac pierwsze chwile samotnosci w sposob bardziej, ze sie tak wyraze, romantyczny, ale jakos poniedzialkowy ranek nie sprzyja romantycznym nastrojom, wiec zdecydowalismy sie posprzatac te wszystkie cheeriosy, brudne lyzeczki, stosy ubranek, i kubki po kawie. Taka to swojska romantycznosc po osmiu latach malzenstwa...