Moja Luba

Zostaly mi jeszcze dwa tygodnie w Niemczech i juz nie moge sie doczekac powrotu do Nowego Jorku. Plusy Niemiec to niewatpliwie: pyszne jedzenie, pogoda - ciepla ale nie goraca, dostepnosc babci-babysitterki, i ogolna europejskosc  dookola. Latem w NYC oczekuje mnie ponad 30 stopniowy upal, i taka wilgotonosc powietrza ze nic tylko lezec pod wentylatorem. Nasz lokator, ktoremu wynajmujemy mieszkanie przez czerwiec, juz zapytal czy zwrocimy mu pieniadze jezeli zakupi wentylator. Hmm. Chyba zwrocimy. I pewnie zainwestiujemy jeszcze w klimatyzator na okna. Ja+ upal to nie jest dobra mieszanka. Pamietam jak w zeszlym roku dziekowalam Stokrocie ze raczyla urodzic sie o trzy tygodnie wczesnie i tym samym oszczedzila mi trzech tygodni meki w ciazy, w upalnym Chicago. No ale poza upalem oczekuje mnie wlasne lozko, wlasna kuchnia, znajomi, Dunkin Donuts, i Luby, ktorego teraz ze Stokrota widujemy sporadycznie, bo bazuje w Holandii. Ha. A tu z braku materialu reporterskiego malenka dygresja: Dlaczego Luby nazywa sie Luby (przymajnmniej na potrzeby tego bloga)? Bo kiedy pierwszy raz zaczynal do mnie uderzac w konkury wital mnie zawsze gromkim: " Moja luba"! Kiedy wypytalam go skad - jako Wegier- zna takie staropolskie zawolanie okazalo sie ze oczywiscie z Mickiewicza. Co wiecej, byl przekonany ze jest to zwrot jak najbardziej aktualny i odpowiedni do oczarowania wybranki. Tak. Dawne dzieje. Ale faktem jest ze wielu znanych mi Wegrow zna literature polska lepiej ode mnie.